Δεν είναι τυχαίο ότι ονόμαζαν γουρούνια τις ανθρώπινες τορπίλες που οι Ιταλοί  χρησιμοποιησαν πρώτοι στο Βπαγκόσμιο πόλεμο.
Στην πορεία της ιστορίας ο άνθρωπος σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει τα ζώα σαν όπλα. Και σε πολλές περιπτώσεις το έκανε μετατρέποντας αρκετά γνώριμα μας ζώα σε πολεμικες μηχανές και όπλα μαζικής καταστροφής...

 Αντιαρματικός σκύλος
  
Οι αντιαρματικοί σκύλοι ( γερμανικά: Panzerabwehrhunde ή Hundeminen: αμυντικοί σκύλοι κατά των τεθωρακισμένων ) ήταν σκύλοι που εκπαιδεύονταν να μεταφέρουν εκρηκτικά σε άρματα, τεθωρακισμένα οχήματα και άλλους στρατιωτικούς στόχους.
 Εκπαιδεύονταν από τον Σοβιετικό και τον Ρωσικό στρατό την περίοδο 1930-1996 και χρησιμοποιήθηκαν το 1941-1942 εναντίον γερμανικών αρμάτων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η αρχική μορφή της εκπαίδευσης ήταν να αφήνει ο σκύλος την βόμβα και να υποχωρεί και η βόμβα να εκπυρσοκροτούσε με ωρολογιακό μηχανισμό, ωστόσο αποδείχθηκε αποτυχημένη και αντικαταστάθηκε με διαδικασία εκπυρσοκρότησης με πρόσκρουση, κατά την οποίο σκοτώνονταν και ο σκύλος.
 Ο Στρατός των ΗΠΑ εκπαίδευσε αντιαρματικούς σκύλους το 1943 για χρήση εναντίον οχυρώσεων αλλά ποτέ δεν τους χρησιμοποίησε.
 Το 2005 χρησιμοποιήθηκαν ανεπιτυχώς σκυλιά ζωσμένα με εκρηκτικά από ιρακινούς αντάρτες.
Βόμβα νυχτερίδας
 Η φράση Βόμβα Νυχτερίδας (Bat Bomb) αναφέρεται στην πρόταση για μια πολεμική επιχείρηση στις ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Η επιχείρηση θα χρησιμοποιούσε νυχτερίδες, που θα έφεραν μικροσκοπικές εμπρηστικές βόμβες πάνω από την Ιαπωνία, δημιουργώντας έτσι βόμβες νυχτερίδων.

Τέσσερα βιολογικά χαρακτηριστικά των νυχτερίδων έδωσαν ελπίδες στην επίτευξη αυτού του τρελού σχεδίου:
  • Οι νυχτερίδες υπάρχουν σε μεγάλους αριθμούς (στο Τέξας των ΗΠΑ, τα σπήλαια προσφέρουν κατοικία σε εκατομμύρια νυχτερίδες).
  • Μπορούν να σηκώσουν βάρος πέραν του δικού τους κατά την πτήση τους (τα θηλυκά κουβαλούν τα μικρά τους και μερικές περιπτώσεις δίδυμα).
  • Οι νυχτερίδες πέφτουν σε χειμερία νάρκη και όσο βρίσκονται σε αυτήν, δεν απαιτούν τροφή ή κάποιου είδους "συντήρηση".
  • Πετούν στο σκοτάδι και βρίσκουν σκοτεινά μέρη (όπως εύφλεκτα κτίρια) για καταφύγιο κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Το σχέδιο προέβλεπε την εξαπόλυση νυχτερίδων φορτωμένων με βόμβες κατά τη νύχτα, πάνω από βιομηχανικούς στόχους στην Ιαπωνία.

Οι νυχτερίδες πετώντας θα εξαπλώνονταν ευρέως και την αυγή θα κρύβονταν σε κτίρια και, αμέσως μετά, ενσωματωμένα χρονόμετρα θα πυροδοτούσαν τις βόμβες, προκαλώντας εκτεταμένες πυρκαγιές και χάος.

Η ιδέα των βομβών νυχτερίδας προήλθε από τον Χειρουργό Οδοντίατρο, Λάιτλ Σ. Άνταμς (Lytle S. Adams), που την παρέδωσε στον Λευκό Οίκο τον Ιανουάριο του 1942, όπου και εγκρίθηκε από τον Πρόεδρο Φράνκλιν Ρούσβελτ.

Ο Άνταμς στρατολογήθηκε για να πραγματοποιήσει έρευνα και να βρει κατάλληλη ποσότητα νυχτερίδων.
 Γάτες βόμβες
 Η πιο παλιά περίπτωση που χρησιμοποιήθηκαν γάτες στον πόλεμο, είναι στην αρχαία Αίγυπτο κατά τη διάρκεια ενός πολέμου εναντίων της Περσίας.
 Γνωρίζοντας οι Πέρσες την "αδυναμία" των Αιγυπτίων απέναντι στις γάτες και την ιερή σημασία που είχαν στην ζωή τους, απελευθέρωσαν στο πεδίο της μάχης χιλιάδες από αυτές, αναγκάζοντας τους Αιγυπτίους ή να πολεμήσουν και να σκοτωθούν πολλές από αυτές, ή να παραδοθούν.
 Φυσικά διάλεξαν το δεύτερο.
 Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, οι γάτες χρησιμοποιήθηκαν στις τάφρους ως προσπάθεια να κρατηθεί ο πληθυσμός των αρουραίων σε χαμηλά επίπεδα, ενώ κάποιες χρησιμοποιήθηκαν και σας "ανιχνευτές" για τοξικά αέρια.
 Ο δημιουργικότερος όμως τρόπος για να χρησιμοποιηθεί μια γάτα ως όπλο συνέβη στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
 Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το OSS (Office of Strategic Services, πρόδρομος της CIA) χρειάστηκε έναν τρόπο καθοδήγησης των βομβών, ενάντια στα γερμανικά πλοία. Κάποιος είχε την ιδέα, ότι αφού οι γάτες μισούν τόσο πολύ το νερό, εάν τοποθετούσαν μια βόμβα πάνω στην γάτα και την έριχναν στην θάλασσα -κοντά στο εχθρικό σκάφος- η γάτα από ένστικτο, για να αποφύγει το νερό θα προσπαθούσε να ανέβει στο σκάφος του εχθρού.
 Παρόλο που δεν ήταν σαφές το πως θα έριχναν την γάτα δίπλα στο εχθρικό σκάφος, το σχέδιο αυτό δεν υλοποιήθηκε.
 Η CIA με την σειρά της, προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τις γάτες, αλλά αυτή τη φορά ως συσκευή κατασκοπείας κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου.
 Η CIA σκέφτηκε ότι μια γάτα θα ήταν η τέλεια κάλυψη για μια συσκευή ηχητικής παρακολούθησης.
 Το πρόγραμμα ονομάστηκε "Operation Acoustic Kitty" και προσπάθησαν να τοποθετήσουν χειρουργικά στην γάτα μια ηχητική συσκευή και στην ουρά της, την κεραία.
  
Το πρόγραμμα κράτησε πέντε χρόνια και κόστισε 15 εκατομμύρια δολάρια.
 Τελικά, όταν ήρθε η ώρα για να γίνει η πρώτη δοκιμή, δημιουργήθηκε μια μικρή επιπλοκή στο όλο project. Όταν απελευθερώθηκε το γατάκι κοντά σε ένα Ρωσικό κτήριο στην Ουάσιγκτον, χτυπήθηκε αμέσως από ένα αυτοκίνητο ενώ διέσχιζε τον δρόμο.
 Μετά από αυτό, το πρόγραμμα τερματίστηκε.
 Πολεμικοί ελέφαντες

 Οι πολεμικοί ελέφαντες ήταν σημαντικό, αν και μη διαδεδομένο, όπλο στην αρχαία στρατιωτική ιστορία.
 Η κύρια χρήση τους ήταν μέσα στις μάχες, για να ποδοπατήσει ή και να σπάσει τις εχθρικές τάξεις.
 Για στους αστρατιωτικούς ελέφαντες εκπαίδευαν αποκλειστικά αρσενικά ζώα, επειδή ήταν γρηγορότεροι, επιθετικότεροι, και επειδή τα θηλυκά είχαν μια τάση να τρέξουν μακρυά από άλλα θηλυκά.
Αρουραίοι πυροτεχνουργοί!
 Ενας βέλγος βουδιστής μοναχός που ζει στην Αφρική κατάφερε να εκπαιδεύσει αρουραίους έτσι ώστε να μπορούν να «οσμίζονται» εκρηκτικές ύλες (κυρίως νάρκες) καθώς και ασθένειες όπως η φυματίωση.
 Ο Μπαρτ Βίτχενς ίδρυσε μάλιστα τον οργανισμό Apopo ο οποίος ασχολείται με την εκπαίδευση αρουραίων για την ανίχνευση ναρκών αλλά και της φυματίωσης.
 Ο Βίτχενς επέλεξε τους αρουραίους επειδή αν εκπαιδευθούν είναι έξυπνοι, υπάκουοι, τους αρέσει να επαναλαμβάνουν τα ίδια καθήκοντα ενώ διαθέτουν και ισχυρή όσφρηση.
 Επίσης έχουν πολύ μικρό βάρος για να εισέρχονται ακίνδυνα σε ναρκοπέδια σε σχέση με άλλα ζώα - ανιχνευτές όπως για παράδειγμα, οι σκύλοι.  
 Οι ποντικοήρωες
Ο Βίτχενς εκπαιδεύει τους αρουραίους με την κλασική μέθοδο της ανταμοιβής (τροφή έναντι εργασίας) και αποφάσισε να τους ονομάσει HeroRats δηλαδή «Ηρωικά Ποντίκια».
 Από τα διάφορα είδη αρουραίων ο Βίτχενς επέλεξε να εκπαιδεύει τους αφρικανικούς αρουραίους του είδους Cricetomyinae, ένα από τα μεγαλύτερα είδη αρουραίων που ζει κυρίως στις υποσαχάριες περιοχές.
 Όπως υποστηρίζει ο μοναχός, ένας αρουραίος που έχει ολοκληρώσει το πρόγραμμα εκπαίδευσης μπορεί να εξερευνά για νάρκες και να "καθαρίζει" 100 τετραγωνικά μέτρα γης μέσα σε διάστημα 20 λεπτών.
 Ένας αρουραίος - ανιχνευτής εκτελεί ταχύτερα και με πολύ χαμηλότερο κόστος από οποιαδήποτε άλλη μέθοδο μια ναρκαλιευτική αποστολή.
 Μέχρι στιγμής οι αρουραίοι του Βίτχενς έχουν καθαρίσει 2 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα γης σε 11 χώρες της Αφρικής.
 Στρατιωτικά δελφίνια
 Η χρήση των δελφινιών για στρατιωτικού σκοπούς άρχισε τη δεκαετία του '60, όταν το Αμερικανικό Ναυτικό δημιούργησε ένα πρόγραμμα για να μελετήσει αυτά τα θηλαστικά, ώστε να σχεδιάσει καλύτερες τορπίλες.
 Εντυπωσιασμένοι με τη νοημοσύνη των δελφινιών, άρχισαν ένα πρόγραμμα για την χρήση των δελφινιών σε ποικίλες καταστάσεις.
 Από το να καθοδηγούν χαμένους δύτες, μέχρι και να δολοφονούν τους δύτες του εχθρού.
 Στο πλαίσιο ενός προγράμματος αποκαλούμενου "Swimmer Nullification", οι υποδερμικές βελόνες που περιείχαν συμπιεσμένο CO2 τοποθετούνταν στο δελφίνι, το οποίο είχε εκπαιδευτεί να το εκχύει στους δύτες που θα βρισκόντουσαν σε απαγορευμένες περιοχές.
 Έχει αναφερθεί ότι 40 βατραχάνθρωποι Viet Cong και δύο Αμερικανοί σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ από τα δελφίνια μ' αυτόν τον τρόπο.
 Αυτήν την περίοδο, τα δελφίνια χρησιμοποιούνται στο Ιράκ και στην περιοχή του κόλπου στην αναζήτηση ναρκών, ώστε να μπορούν να τις αποφεύγουν τα πλοία μέχρι να τις εξουδετερώσουν οι ειδικές ομάδες.
 Πολεμικά γουρούνια
 Ο Πλίνιος ο παλαιότερος, έγραψε για μια μέθοδο κατά την οποία βουτούσαν τα γουρούνια στην πίσσα, ή άλλες εύφλεκτες ουσίες και έπειτα, αφού τα έβαζαν φωτιά, οδηγούσαν τους φλεγόμενους χοίρους κατά τον εχθρό, αναγκάζοντας τους ελέφαντες και τα άλογα να τραπούν σε φυγή από τον πανικό τους.
Τα κατοικίδια ζώα και οι ελέφαντες στην μάχη Περδίκκα -Πτολεμαίου
Ο Περδίκκας επιτέθηκε την άνοιξη του 321 με στρατό πολύ μεγαλύτερο κατά του Πτολεμαίου. Και τότε αποδείχτηκε η εξυπνάδα του Πτολεμαίου: επιστράτευσε τα κατοικίδια ζώα και ελέφαντες και τα άφησε να ξεσηκώσουν τόσο σκόνη όσο να νομίζουν οι στρατιώτες του Περδίκκα ότι ο στρατός του Πτολεμαίου ήταν υπεράριθμος και βλέποντας αυτό το φαινόμενο οι αντίπαλοι έχασαν τελείως το ηθικό τους και ο Περδίκκας δεν μπόρεσε να περάσει το Νείλο και δολοφονήθηκε από τους στρατιώτες του. Ο Πτολεμαίος θα μπορούσε να πάρει τη θέση του και να γίνει αντιβασιλέας όλης της αυτοκρατορίας, αλλά προτίμησε, σοφά, να παραμείνει ηγεμόνας της Αιγύπτου. Οι νικητές της ομάδας που έριξε τον Περδίκκα συναντήθηκαν στη Συρία, σε μια περιοχή ονόματι Τριπαράδεισος, κατά πάσα πιθανότητα κάπου στη βόρεια Συρία, το Φθινόπωρο του 321, για να διαμοιράσουν εκ νέου την αυτοκρατορία. Ο Πτολεμαίος επιβεβαίωσε την θέση του σαν ηγέτης της Αιγύπτου και της Κυρήνης.
Νίκος Σάμιος